Geprüft

"Hee, ben je druk bezig?"
"Ja, ik ben bezig met een logje over bepaald en onbepaald en dan moet ik ook nog een paar emails beantwoorden en een syllabus schrijven en ..."
"Jaja, ho maar, ik wou je alleen iets laten zien. Kan dat effe tussendoor?"
"Ehh, nou vooruit, waar gaat het over?"
"Nou ik was net in de reformzaak en daar hadden ze een reclamekaartje op de kassa staan en daar stond op, je gelooft je ogen niet, wacht, ik heb het opgeschreven, hier, moet je kijken!"
"Chokoladeknappers. Die moet u geproeft hebben. Jaja. Zeker van een Duitse bakker?"
"Ja, van de Bio-Bäckerei, hoe wist je dat?"
"Gokje. Chocolade met een k, dat is geen Nederlands. In Denemarken spellen ze het zo, maar in combinatie met die reformwinkel dacht ik dat het wel van het Duitse Schokolade zou zijn vertaald. Dan blijft die k makkelijk hangen."
"O. Nou, ja, die k, dat had ik niet eens gezien. Maar wat vind je van dat geproeft?"
"Ik heb gezworen dat ik op mijn weblog niets over spelling zou schrijven."
"Nee, maar je hoeft er ook niets over te schríjven!"
"Dat zal ik ook zeker niet doen. Ik maak daar geen woord aan vuil, aan spelling."
"Maar wat vind je van zoiets? Is het niet verschrikkelijk dat de mensen ‘t kofschip niet meer kennen?"
"Ik vind het eerder verschrikkelijk dat mensen ‘t kofschip wél kennen."
"Hè?"
"Deze spelfout komt eerder van iemand die volgens ‘t kofschip redeneert."
"O?"
"Die denkt, geproefd, dat is met een f, die zit in ‘t kofschip, dan moet geproefd met een t."
"Maar dat is toch niet goed? Je moet toch de stam nemen?"
"[zucht] Wat is dan de stam?"
"Dat is proef."
"Met een f."
"Nee, niet met een f, want het gaat niet om hoe het klinkt, je moet het hele werkwoord nemen en dan moet je…"
"Ja, hoor es, je hoeft mij ‘t kofschip niet uit te leggen, ik wéét hoe bezopen die regel in elkaar zit."
"Maar zo zit het toch? Zo hóórt het toch?"
"Nee, zo hoort het helemáál niet!"
"O nee? Hoe zit het dan?"
"Goed. Stel je voor dat in die reformwinkel een paar van die chokoladeknappers-met-een-k op de toonbank liggen, om de klanten te laten proeven. Daar mogen de klanten dan een stukje vanaf bijten, en ze terugleggen op een ander bordje."
"Okee…"
"Dus op het ene bordje liggen chokoladeknappers die nog niet geproefd zijn en op het andere liggen chokoladeknappers die wél geproefd zijn."
"Hè getsie, moet dat nou, zo’n smerig voorbeeld?"
"Je hoeft ze niet zelf te proeven, ik wil alleen horen wat je bij dat tweede bordje zou zeggen. Daar liggen de …"
"Ehh, daar liggen de geproefde chokoladeknappers. Hee, nou zeg ik het met een d!"
"Precies! Dat zou je dan toch niet met een t schrijven, of wel soms?"
"Nee natuurlijk niet!"
"Nou, schrijf dan geproefd ook met een d! Je schrijft hond toch ook met een d omdat het honden is en niet honten?"
"Ja, als je het zo zegt klinkt het wel logisch. Maar dan heb ik dat hele kofschip dus niet meer nodig?"
"Zo is het. Het is een domme regel. Gaar stom, dat is het, een poep regel."
"Nou nou, kan het niet een beetje minder?"
"Ja, dat heb ik net geleerd van een reactie op een andere log. Zo zeg je dat tegenwoordig."
"O, nou voor mij hoeft dat niet. Maar waarom gebruikt iedereen die kofschipregel dan nog?"
"Tja, als het een beetje grammatica wordt, dan mag dat niet meer. Mensen mogen blijkbaar niet nadenken als het om taal gaat. Daarom worden ze dom gehouden met allerlei ezelsbruggetjes."
"Rustig rustig"
"Het is gewoon een complot om de taalgebruikers dom te houden! Dat zie je bij geen enkel ander vakgebied, zo’n het-mag-vooral-niet-te-moeilijk-wordenlobby. Overal wordt gewoon gezegd hoe het zit en wat we ervan weten, en als het over taal gaat mag dat ineens niet meer. Nee, dan verstoppen we alles achter afstompende ongeveer-regeltjes die in de meeste gevallen bij iedereen dezelfde uitkomst opleveren, en die leren we onze kinderen gedachteloos toepassen, zodat ze vooral niet nieuwsgierig worden naar hoe taal in elkaar zit, en voor hun hele leven een gruwelijke pesthekel krijgen aan de grammatica-"
"Hoho, rustig nou eens even, er klopt weer zo’n opgezwollen ader in je nek, en je vingers worden wit als je zo hard op dat toetsenbord drukt. Laat die computer nou eventjes met rust, nee, zet eens neer, niet wéér uit het raam!"