Grammatica is geen liefdewerk

Je hoort het heel vaak: grammatica leer je op school omdat je het ergens anders voor nodig hebt. Op de website van BRUUTtaal staat het met zoveel woorden: "Het ontleden dat je bij Nederlands doet, staat dus voor een belangrijk deel in dienst van het vreemde talen onderwijs". En in het ledenblad van de vereniging Beter Onderwijs Nederland, Vakwerk, stelt Hans Vorstheuvel Labrand het nog scherper: "Het is mijn overtuiging dat iedere vorm van grammaticatraining te allen tijde ondergeschikt moet blijven aan een streven naar een correct gebruik van de aanvaarde standaardtaal."

Dat klinkt allebei alsof je het daar niet mee oneens kunt zijn. Maar vanwaar die kruiperige houding? Is er iets mis met kennis over taal? Is het zinloos om te weten hoe taal in elkaar zit?

Taalprof raakt snaar

"Wat hoor ik? Ben jij nou weer genomineerd? Ik zie je naam weer staan op The Bobs 2008."
"Ja, ik kan er ook niks aan doen."
"Hoe kan dat nou? Ik snap daar niets van."
"Nou dank je wel."
"Kom op, je weet best wat ik bedoel."
"O?"

Weer bonussen als onderwerp

Gisteren schreef ik over de zin Topmanagers die bonussen zijn beloofd, krijgen die niet. Naar aanleiding van een reactie van een lezer merkte ik op dat het radiojournaal deze constructie later had vermeden door de zin in tweeën te splitsen, met als eerste stuk Topmanagers waren bonussen in het vooruitzicht gesteld. Daar voegde ik aan toe, dat ik over die zin ook wel iets leuks had kunnen schrijven.

Nou doe dat dan, zul je zeggen.

Bang om op Cruijff te lijken

Welke voetballer wil nu niet op Johan Cruijff lijken? Fluwelen balbehandeling, superieur spelinzicht, dat willen we allemaal wel. Maar er zijn ook Cruijffiaanse eigenschappen die juist door veel mensen vermeden worden.

Soms ten onrechte.

Meer is les

Gisteren stelde een lezer een vraag waar de taalprof zowaar een nachtje over moest slapen. De vraag ging over de zin Meer jongeren hebben computer dan tv, een kopje uit de Standaard Online. "Ergens schuurt dit met mijn taalgevoel," merkte de lezer op.

Mooi gezegd! Maar wat is er grammaticaal aan de hand? Dat is met eenvoudige zinsontleding niet meteen op te lossen. Hier moeten we echt het grammaticale vergrootglas bij nemen. En even gaan zitten. Want het is een mooie les.

Sensationele Onthullingen!

Het moest er een keer van komen dat "de bladen" lucht zouden krijgen van de geheime identiteit van de taalprof. Het Nijmeegse universiteitsblad Vox komt deze week met het bericht dat zijn verslaggeefster het ware gezicht van de taalprof heeft ontdekt.


Helaas valt dat een beetje tegen.