Ridders van de droevige figuur

Stop de persen! De bladeren vallen, de avonden lengen, en de verkiezingen buitelen weer over elkaar heen. Misschien is het de eerste dit jaar die met een uitslag komt, maar de Nederlandse taalgebruikers (althans naar verluidt 1950 van hen) hebben de "vaagtaal" van 2009 gekozen, een "initiatief van Tekstridders," een bureau van taaladviseurs. Het vorig jaar won de uitdrukking een plekje geven, en de winnaar van 2009 was blijkbaar nog niet in beeld. Dit jaar dus een nieuwe ster aan het firmament. Welke hypermoderne modieuze uitdrukking kwam in 2009 zodanig opzetten dat de Nederlandse taalgebruikers (althans 1950 van hen) zich er groen en geel aan ergerden?
Om de spanning er nog even in te houden, eerst de vraag: Waarom zo'n verkiezing? Ik denk dat het een beetje om het boekje gaat (€19,95), of misschien wel over de "workshop vaagtaal" die je voor je bedrijf kunt inhuren á €445 per persoon exclusief btw en exclusief eventuele parkeerkosten (je kunt zien dat men zeer nauwkeurig te werk gaat). Want laten we wel wezen, voor niks gaat de zon op, en de schoorsteen moet toch ook roken.


Ik heb het al vaker gezegd, ik gun iedereen van harte een goed belegde boterham of een seizoenkaart voor een voetbalclub naar keuze, en ik zal de laatste zijn om publieksstemmingen te veroordelen, maar hier werd ik toch wel een beetje teleurgesteld door de keuze van de Nederlandse taalgebruikers, althans 1950 van hen, of liever 289 van die 1950 die uiteindelijk op de winnaar stemden (je kunt zien dat ik zeer nauwkeurig te werk ga).


Misschien lag het aan de "groep taaldeskundigen" die uit alle nominaties er vijftig selecteerden. Dat ze ik heb zoiets van er niet bij hadden gezet (die in 2008 nog de "Irritaal-verkiezing" gewonnen had), of anderszins geheel tegen hun natuur in op onnauwkeurige wijze tegen het einde van de vrijdagmiddagborrel een lijstje in elkaar geflanst hadden. Het zou kunnen dat ze helemaal niet naar een afspiegeling van "de" vage taal van 2009 gestreefd hebben, maar een beetje met een natte vinger op amusementswaarde gemikt hebben. Dat is allemaal niet onmogelijk, en alweer zal ik de laatste zijn om daar een zurige opmerking over te maken (ik sluit wel achter aan de lange rij aan). En toch valt het resultaat mij tegen.


Want wat is dan die (tromgeroffel) "vaagtaal van 2009"? Welke nieuwe scheut ontsproot er in de afgelopen lente aan de boom der taalergernis, waarvan de vruchten eigenlijk niet gegeten mogen worden, als er niet altijd wel een slang is die ze onder de aandacht brengt? Wel, dames en heren, hou je vast, want nou gaan we het beleven, ik durf het bijna niet te zeggen, het is je ding doen.


Ik verzin het niet: je ding doen is de "vaagtaal van 2009." Raar maar waar. De taalprof heeft die uitdrukking al eens door de eeuwen heen nageplozen en hem van maar liefst 1300 tot heden onafgebroken in de Nederlandse literatuur aangetroffen, maar je ding doen is nu dan eindelijk door de Nederlandse taalliefhebber veroordeeld als de "vaagtaal van 2009." Deze eerbiedwaardige uitdrukking bestaat al zo lang het Nederlands opgeschreven wordt, is eeuwenlang gerespecteerd door schrijvers van naam, maar "enkele taaldeskundigen" zetten hem op een schandlijst van 50 en 289 stemmers kiezen hem tot "vaagtaal van 2009." Enig taalhistorisch besef, ho maar. Fuck de cultuur, we bepalen toch zeker zelf wel wat we vaag en niet vaag vinden?


Ik ga me er natuurlijk niet aan ergeren, ik kijk wel uit. Ik vind het wel jammer dat de Tekstridders niet voor mijn verkiezing van de Taalzuurpruim 2009 zijn genomineerd (misschien had ik ook "een groep taaldeskundigen" moeten inschakelen), maar daar zet ik me wel overheen. Ook dat de media (Telegraaf, Volkskrant, NOS, Nu.nl, Het Financieele Dagblad nota bene) dergelijke uitslagen, mits met voldoende overtuigingskracht "in de markt gezet" met graagte onbecommentarieerd overnemen, is een gegeven waar ik mee zal moeten leren leven. Die doen ook maar gewoon hun ding, denk ik dan maar.