Taalprof raakt snaar

"Wat hoor ik? Ben jij nou weer genomineerd? Ik zie je naam weer staan op The Bobs 2008."
"Ja, ik kan er ook niks aan doen."
"Hoe kan dat nou? Ik snap daar niets van."
"Nou dank je wel."
"Kom op, je weet best wat ik bedoel."
"O?"
"Je maakt een weblog over het meest saaie onderwerp op deze planeet, de grammatica, en telkens weer sleep je de een of de andere nominatie weg. Je wint natuurlijk nooit, dat stelt me wel een beetje gerust, maar wat voor lobby, netwerk of omkoping zit er achter al die nominaties?"
"Ik doe er echt niets speciaals voor."
"Hoe verklaar je dat dan?"
"Ik denk dat grammatica helemaal niet zo saai is."
"Nou ja zeg! Laat me niet lachen. Dat durf je niet hardop te roepen op een willekeurig schoolplein. Nou ben je net dat typetje van Van Kooten en De Bie, van de Partij tegen Enge Buren, dat steeds roept Ik ben niet eng!"
"Jaja, lach maar. Ik huil de hele weg naar de prijsuitreiking."
"Nee maar nou even serieus: hoe verklaar jij de populariteit van een blog dat zich beperkt tot zo’n oervervelend onderwerp?"
"Ik vind het een beetje moeilijk om over mijn eigen populariteit te praten, maar ik denk echt dat heel veel mensen geïnteresseerd zijn in het onderwerp."
"Maar waar komt dat saaie imago dan vandaan?"
"Misschien dat veel mensen de grammatica alleen maar kennen via saaie invuloefeningetjes, en dat het onderwijs beperkt blijft tot instructies om die invuloefeningetjes zonder fouten te maken. In dat geval wordt er heel wat aan het toeval overgelaten om mensen daar de lol van te laten inzien."
"Hoe moet het dan wel?"
"De grammatica is de sleutel tot je eigen taalgevoel."
"Ga je die op een tegeltje zetten?"
"Dat zou niet eens zo’n gek idee zijn. Maar serieus: de grammatica geeft je het begrippenapparaat om je eigen taaluitingen, en die van anderen, in detail te beschrijven. Op die manier kun je ontdekken wat je eigenlijk al weet."
"Maar het gaat er toch om dat je elkaar begrijpt? Communicatie, dat is waar het om draait. Niet om een, wat was het ook al weer, bepaling van gesteldheid of zo. Dat is alleen maar de vorm."
"Best, maar die vorm is wel de verpakking van je boodschap."
"Ja, nou en?"
"Die vorm biedt je het meest gestructureerde doorkijkje naar je gedachten."
"Dat snap ik niet."
"Je gevoelens en gedachten uit je door je gedrag, je houding, je gezichtsuitdrukking, én door de taal die je spreekt. Alleen die taal heeft een systematische en gestructureerde vorm. En dan ga jij me vertellen dat die oninteressant is."
"Ehhh…"
"De feiten geven je ongelijk. Mensen vinden grammaticale discussies blijkbaar helemaal niet zo oninteressant of saai."
"Misschien dat alleen juryleden die mening zijn toegedaan."
"Dat zou kunnen. En de driehonderd bezoekers die dagelijks de site bezoeken dan."
"Ja, die dan ook. Maar verder niemand."
"…"
"Zeg, kan ik nog ergens op een ander weblog stemmen, om te voorkomen dat je onverhoopt  wint?"
"Ja hoor, dat kan hier."