De taalprof forever

Het was een beetje een sneue bedoening hier op 8 februari 2016. Er waren geen postzakken met felicitatiekaartjes bezorgd, in de inbox zaten alleen spamberichten en er zat een spinnenweb tussen toetsenbord en beeldscherm. In de gangen van het weblog ruiste een onheilspellende wind, en af en toe wentelde er een tumbleweed voorbij. Toen de taalprof precies op die dag arriveerde om zelf weer eens een stukje te schrijven moest hij eerst het stof uit zijn koffiebeker blazen terwijl de computer aan het upgraden was vanuit Windows XP.

Ouder worden is natuurlijk ook niet echt een verdienste. Afgezien van het feit dat er tijd in gaat zitten is het een kwestie van stug volhouden en blijven bestaan. Als je niet zelf af en toe op een roltongtoeter blaast heeft niemand je in de gaten.

Er was de laatste tijd natuurlijk ook minder activiteit op het weblog zelf. Een berichtje per maand, dan had je het wel gehad. De taalprof is in de loop van zijn bestaan inmiddels versplinterd in diverse manifestaties: op twitter, op facebook, als reaguurder op Neder-L en in de facebookgroep Leraar Nederlands (en overal waar iemand het woord grammatica opschrijft), in columns in papieren en online tijdschriften (zoals Onze Taal), in lezingen, gastcolleges, DOTs en andere scholingsactiviteiten. Je zou bijna denken dat het een heel bedrijf is, maar het enige bestaande bedrijf met die naam heeft niets met de echte taalprof te maken.

Enfin, dat krijg je er dan van. Dat je tien jaar wordt en dat dit zo onopgemerkt voorbijgaat dat je er zelf geeneens erg in gehad hebt. Zo vergaat de digitale roem, zou je denken. Toch heeft het ook iets troostrijks: door niet meer jarig te zijn is de taalprof tijdloos geworden.