Taalprof knust weblog op

Mooi woord gespot! Beetje laat, want het komt al duizenden keren op het internet voor, maar het kan niet al te oud zijn. De taalprof las het in een tijdschrift (?) waar een Ikea-ontwerper het over zijn eigen interieur had. Hij hield ervan de meubels af en toe een nieuw kleurtje te geven, oftewel "op te knussen, zoals we dat bij Ikea noemen."


Opknussen. Gezellig woord, maar hoe zit het in elkaar. Nou, da's toch niet zo moeilijk?

Nooit meer drie keer niks

Interessant citaat op de voorkant van het Volkskrant Magazine. Uit een interview met de operazangeres Eva Maria Westbroek: Ik dacht: het wordt drie keer nooit wat.


Er zullen nu ongetwijfeld lezers zijn die onmiddellijk denken: Ha, contaminatie! Maar die discussie lijkt de taalprof bij voorbaat drie keer niks, dus liever vraagt hij zich af wat deze zin ons vertelt over hoe de constructie in elkaar zit.

Taalprof ontleedt verder

In het bericht van gisteren kwam de taalprof er niet helemaal uit, waarom je nou als kon weglaten in een zinnetje als De taalprof ontleedt zo goed (als) hij kan. De hele nacht lag hij te woelen en te zweten, en vanmorgen, in een discussie met een lezer, kreeg hij ineens een idee. In het antwoord aan de lezer gaf hij het al weg, maar het is eigenlijk wel een apart berichtje waard.

Taalprof ontleedt zo goed hij kan

Het staat in een liedje van Bram Vermeulen (Doe het): Doe het zo zacht je kan. En dan ook nog eens zo lief je kan, en zo stil je kan, even verderop in het liedje. Allemaal heel lief, en het rumbaritme is aanstekelijk, maar die zin knaagt wel aan mijn taalgevoel. Zo zacht je kan? Wat is daarmee aan de hand dan?

Fijne site dit!

"Zie ik dat nou goed? Zit de taalprof andere blogs te lezen?"
"Ja, wat zou dat?"
"Heb je niet genoeg aan je eigen blog?"
"Jawel, maar hier staat een leuke uiting."
"Een leuke uiting? Wat dan?"
"Hier, lees maar: Fijne site ook dit!"
"Wat is daar leuk aan?"