tag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post8252345289397751876..comments2024-03-15T05:43:08.519-07:00Comments on Taalprof Plein: Voorzetsels en voegwoordenTaalprofhttp://www.blogger.com/profile/12667945176269041458noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-14808698822032156222018-06-05T02:51:53.601-07:002018-06-05T02:51:53.601-07:00Deze reactie is verwijderd door de auteur.Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/00892795522024998343noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-83523739115680826102012-10-04T01:46:55.962-07:002012-10-04T01:46:55.962-07:00De ANS-links zijn: deze en dezeDe ANS-links zijn: <a href="http://ans.ruhosting.nl/ganaar?10/03/09/01" rel="nofollow">deze</a> en <a href="http://ans.ruhosting.nl/ganaar?10/03/09/02" rel="nofollow">deze</a>Taalprofhttps://www.blogger.com/profile/12667945176269041458noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-64765560158109475512009-10-04T14:49:15.000-07:002009-10-04T14:49:15.000-07:00@Ton: Interessant! Den Hertog geeft een ander argu...@Ton: Interessant! Den Hertog geeft een ander argument om 'al' als bijwoord te beschouwen in de variant 'Sprak hij al gelijk Brugman, men luisterde toch niet.' Hierin staat 'al' verderop in de zin, en lijkt de bijwoordelijke benoeming verplicht. Echter, jammer is dan weer dat hiermee jouw argumentatie op de tocht komt te staan dat de inversie het bijwoordelijke karakter van 'al' zou aantonen: want in deze zin heb je inversie nodig, zonder dat 'al' op de eerste zinsplaats staat.<br>Toch lees ik in die laatste alinea dat Den Hertog ook een onderscheid maakt tussen die zuivere concessieve betekenis en een betekenis waarin ook iets voorwaardelijks zit. Zo wordt het ook in de ANS gesteld, die opmerkt dat 'al' zich syntactisch gedraagt als een bijwoord, maar op semantische gronden een voegwoord genoemd wordt (wat me ook iets te kort door de bocht lijkt). Zie hier: http://www.let.ru.nl/ans/ganaar?10/03/09/01 en hier: http://www.let.ru.nl/ans/ganaar?10/03/09/02<br>taalprofhttp://taalprof.web-log.nlnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-62052984302742504622009-10-04T14:34:48.000-07:002009-10-04T14:34:48.000-07:00Voor de volledigheid: ik ben niet de eerste, noch ...Voor de volledigheid: ik ben niet de eerste, noch de enige die "al"-bijzinnen als concessief opvat of "al" daarin als bijwoord. Zie Den Hertog (1903):<br>Opmerking verdient eindelijk, dat soms de bijwoorden "al" en "ook" alleen het toegevend karakter uitdrukken; de primitief voorwaardelijke beteekenis van den zin wordt dan door de vragende woordschikking aangegeven: "Doet hij ook zijn best, het geeft niet veel." "Sprak hij al gelijk Brugman, men luisterde toch niet."<br>Met behoud van de vragende woordschikking kan "al", - wat met ook niet mogelijk is, - naar het begin van den zin verhuizen: "Al doet hij zijn best", enz. Op grond van dit ontbreken van allen invloed op de woordschikking, in verband met hetgeen omtrent de beteekenis van "al" is meegedeeld, blijft men dit "al" dus met reden tot de bijwoorden rekenen.<br>In een bijzin van toegeving met "al" kan eene werkelijkheid toegegeven worden en moet in dat geval een vorm der aantoonende wijs worden gebruikt: "Al staat hij vroeg op, hij is toch altijd laat klaar". Maar zeer dikwijls wordt met dezen vorm iets onwerkelijks toegegeven en daarom komt achter "al" herhaaldelijk een vorm der voorwaardelijke wijs: "Al stond hij vroeg op, hij zou toch niet op tijd klaar kunnen zijn". "Al gaf ik toe, de zaak zou daarmede toch niet uit zijn". "Al had ik vacantie, ik zou er niet kunnen heengaan".<br>(einde van paragraaf 93, met dank aan de DBNL http://www.dbnl.nl/tekst/hert003nede01_01/hert003nede01_01_0029.htm)<br>Tonnoreply@blogger.com