tag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post3988955067732106374..comments2024-03-15T05:43:08.519-07:00Comments on Taalprof Plein: Wat is een werkwoordelijke uitdrukking?Taalprofhttp://www.blogger.com/profile/12667945176269041458noreply@blogger.comBlogger77125tag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-9558047329600630292023-08-03T03:19:10.392-07:002023-08-03T03:19:10.392-07:00Ik zou in elk geval 'aan de wilgen hangen'...Ik zou in elk geval 'aan de wilgen hangen' wel als een werkwoordelijke uitdrukking zien. Aangezien je van alles aan de wilgen kunt hangen (in de betekenis 'ophouden met je gebruikelijke activiteiten daarmee'), zou je daar dan een voorwerp 'iets' bij hebben. Dat voorwerp zou een lijdend voorwerp zijn. Argumenten daarvoor zijn onder andere dat je een lijdende vorm kunt hebben: 'In die tijd zijn er een hoop gitaren aan de wilgen gehangen door gefrustreerde muzikanten' bijvoorbeeld. En bij een nominalisatie krijg je 'het aan de wilgen hangen van je gitaar', waarin het voorwerp als een van-bepaling optreedt. Daarnaast is de oorsprong van de werkwoordelijke uitdrukking natuurlijk een normale constructie met een letterlijke betekenis, waarin het voorwerp ook een lijdend voorwerp is. Taalprofhttps://www.blogger.com/profile/12667945176269041458noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-21604604036247973692023-07-28T03:10:41.191-07:002023-07-28T03:10:41.191-07:00Beste Taalprof,
Ik ben benieuwd naar hoe je ee...Beste Taalprof,<br /><br /> <br /><br />Ik ben benieuwd naar hoe je een zin als 'Hij heef zijn gitaar aan de wilgen gehangen.' zou ontleden.<br /><br /> <br /><br />De uitdrukking bevat een werkwoord, maar er wordt natuurlijk niet echt iets gehangen, en er wordt ook nog eens een voorwerp aan gekoppeld dat niet direct onderdeel is van de uitdrukking: de gitaar. Maar het is nou ook niet zo dat de hij echt iets met zijn gitaar doet. Hij stopt simpelweg met muziekspelen. Zou 'zijn gitaar' dan toch als lijdend voorwerp moeten worden getypeerd? Mijn taalgevoel vindt van niet :)Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-73233108988283012242018-09-16T13:21:37.612-07:002018-09-16T13:21:37.612-07:00Het punt is dat je elke keuze zou moeten proberen ...Het punt is dat je elke keuze zou moeten proberen te beargumenteren. Als jij wilt argumenteren dat 'niet gewond' het naamwoordelijk deel is, dan kun je dat doen door aan te tonen dat 'niet gewond' zoiets als 'ongewond' betekent. In sommige gevallen kun je denk ik dat punt maken, bijvoorbeeld in:<br /><br />- Dit dier is niet gevaarlijk<br /><br />Eventueel kun je een subtiel betekenisverschil aanvoeren tussen 'dit dier is ongevaarlijk' en 'het is niet het geval dat dit dier gevaarlijk is' (wat in de meeste gevallen op hetzelfde neerkomt. <br /><br />Van den Toorn en Klein hanteren volgens mij de stelregel dat alleen die delen tot het naamwoordelijk gezegde gerekend worden die daar onomstotelijk of met sterke argumenten bij horen. <br /><br />Die bepalingen van graad zijn daarvan een voorbeeld. Aangezien het om de graad van het predicaat zelf gaat kun je dat punt gemakkelijk maken. Het zijn is niet ernstig, het ernstige betreft alleen de graad van 'gewondheid'. <br /><br />Andere elementen waarbij je het punt gemakkelijk kunt maken is bijvoeglijke bepalingen die een voorzetsel hebben dat door het naamwoordelijk deel wordt bepaald. Bijvoorbeeld: 'Dit document is een brief aan de koning.' Dan is 'aan de koning' duidelijk bijvoeglijk bij 'brief.' <br /><br />Ook als de bepaling samen met het naamwoordelijk deel een semantische eenheid vormt kun je het punt maken. Bijvoorbeeld 'Deze bal is rood met witte stippen.' In dat geval is 'rood met witte stippen' de kleurstelling die een eenheid vormt.<br /><br />In veel gevallen kun je twee kanten op redeneren, en valt het niet mee om een keihard punt te maken. Bedenk dat de zinsontleding niet de bedoeling heeft om 'het goede antwoord' te vinden, maar om te zien hoe een zin in elkaar zit. Dan gaat het over de relatie tussen vorm en betekenis. Jouw vragen zijn een goede aanzet om daarover na te denken. Probeer los te laten dat het gaat om het antwoord dat Klein en Van den Toorn zouden kiezen. Taalprofhttps://www.blogger.com/profile/12667945176269041458noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-16746880627514320632018-09-16T07:31:00.542-07:002018-09-16T07:31:00.542-07:00Oké, dank voor het antwoord. Ik ga nog even verder...Oké, dank voor het antwoord. Ik ga nog even verder met het stellen van vragen over bepalingen, en wel nu in combinatie met het naamwoordelijk gezegde. Bij de vraag wat er al dan niet bij het naamwoordelijk deel van het naamwoordelijk gezegde hoort, viel het me op dat ik alleen maar bepalingen van graad als 'extra' naamwoordelijk deel zie. Ik bedoel met 'extra' het volgende. Naast bijvoorbeeld 'Jan is gewond' zie ik slechts constructies als 'Jan is ernstig gewond', 'Jan is nogal gewond', 'Jan is heel erg gewond', waarbij de bepalingen van graad 'ernstig', 'nogal' en 'heel erg' onderdeel zijn van het naamwoordelijk deel van het naamwoordelijk gezegde. Mijn eerste vraag is of inderdaad slechts de bepaling van graad een 'extra' onderdeel van het naamwoordelijk deel van het naamwoordelijk gezegde is. En zo ja, WAAROM slechts de bepaling van graad een 'extra' onderdeel van het naamwoordelijk deel van het naamwoordelijk gezegde is of kan zijn. Of zijn er nog andere elementen die een 'extra' onderdeel van het naamwoordelijk deel van het naamwoordelijk gezegde zijn of kunnen zijn?<br />Ik vraag dit, en dit is mijn tweede vraag, omdat ik eigenlijk niet precies begrijp waarom het woordje 'niet' geen onderdeel van het naamwoordelijk deel van het naamwoordelijk gezegde is. Ik heb geleerd (lees: aangeleerd, zonder begrip) dat dit niet zo is, maar echt begrijpen doe ik het niet. Neem bijvoorbeeld een zin als: 'Jan is niet gewond'. Dan is het naamwoordelijk gezegde 'is gewond'. Maar waarom is het naamwoordelijk gezegde niet 'is niet gewond'? Je zou toch kunnen zeggen dat het woordje 'niet' iets zegt over 'gewond zijn', namelijk dat dit niet het geval is? Of, en dit sluit aan op mijn eerste vraag, is dit omdat 'niet' geen bepaling van graad is maar een bepaling van ontkenning/negatie?<br />Ik ben erg benieuwd naar het antwoord.<br />Zevernoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-73363572946539607732018-09-16T02:49:49.343-07:002018-09-16T02:49:49.343-07:00Ja, traditioneel worden hoofdtelwoorden onder de z...Ja, traditioneel worden hoofdtelwoorden onder de zelfstandigheden gerekend, met de zelfstandige naamwoorden en de (zelfstandige) voornaamwoorden. Bepalingen daarbij zouden dus bijvoeglijk zijn. Standaardvoorbeelden zijn dan dingen als 'die gekke zes' 'een mager zesje'. <br /><br />Maar ik denk dat je wel een punt hebt, omdat je zou kunnen argumenteren dat 1950 hier gebruikt is als een tijdsaanduiding, die overeenkomt met een bijwoord. Je kunt zelfs een bijwoord invullen ('tot nu'). In een geval als 'tot ongeveer nu' zou je kunnen argumenteren dat 'ongeveer' inderdaad intern bijwoordelijk is. Taalprofhttps://www.blogger.com/profile/12667945176269041458noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-88182706482137488122018-09-15T09:23:31.543-07:002018-09-15T09:23:31.543-07:00Taalprof, dank. Nog één vraag over die bepalingen ...Taalprof, dank. Nog één vraag over die bepalingen op basis van de oefeningen in 'Praktische cursus zinsontleding'. Het kernwoord waarvan een interne/ondergeschikte bijwoordelijke bepaling iets zegt, is meestal een bijvoeglijk naamwoord of een bijwoord. Soms is dit kernwoord echter iets anders, zag ik in het boek, bijvoorbeeld een voorzetsel:, als in 'De jazz is vooral na de Eerste Wereldoorlog populair geworden.' Hierbij is de ontleding dan: vooral na de Eerste Wereldoorlog = bijwoordelijke bepaling; vooral = interne/ondergeschikte bijwoordelijke bepaling bij 'na de Eerste Wereldoorlog'.<br /><br />Toen zag ik de zin 'Tot ongeveer 1950 ontstaan er op veel plaatsen allerlei varianten van de blues.' In deze zin is 'tot ongeveer 1950' een bijwoordelijke bepaling; dat is duidelijk. Maar waarom is 'ongeveer', als bijwoord, dan geen interne/ondergeschikte bijwoordelijke bepaling bij het bepaalde hoofdtelwoord '1950'? Dat antwoord stond in elk geval niet in het boek. Is het omdat '1950' een bepaald hoofdtelwoord is? Ik heb echter nergens iets kunnen vinden over telwoorden en de onmogelijkheid van een interne/ondergeschikte bijwoordelijke bepaling.<br />Zevernoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-13643602683865034222018-09-15T08:47:40.111-07:002018-09-15T08:47:40.111-07:00Het zou kunnen dat het boek redeneert dat 'ste...Het zou kunnen dat het boek redeneert dat 'steeds toenemende' een beknopte bijzin is met een tegenwoordig deelwoord als werkwoordelijk gezegde en 'steeds' als een gewone bijwoordelijke bepaling bij dit gezegde. Maar als je 'toenemende' beschouwt als een bijvoeglijk naamwoord (of een tegenwoordig deelwoord gebruikt als een bijvoeglijk naamwoord), waar mijns inziens alle reden voor is, bijvoorbeeld omdat het verbogen wordt, dan zou je 'steeds' inderdaad als een interne bijwoordelijke bepaling moeten zien. Dat zou in elk geval ook mijn keuze zijn. Taalprofhttps://www.blogger.com/profile/12667945176269041458noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-83658268066729690102018-09-14T10:24:48.799-07:002018-09-14T10:24:48.799-07:00Taalprof, veel dank. Erg verhelderend. Misschien m...Taalprof, veel dank. Erg verhelderend. Misschien moet u maar eens een grammaticaboek schrijven. Zou ik direct kopen. :) Eén puntje was me nog niet helder. Het gaat opnieuw om de zin 'Als gevolg van de steeds toenemende internationale spanning is Mondriaan in 1938 naar New York verhuisd.' Ik denk na bovenstaande dat 'steeds' in deze zin dan een interne/ondergeschikte bijwoordelijke bepaling bij 'toenemende' is. In het boek 'Praktische cursus zinsontleding' wordt dit echter niet genoemd. Heb ik toch iets niet goed begrepen?Zevernoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-82481339593894272932018-09-14T07:17:27.191-07:002018-09-14T07:17:27.191-07:00Mijn idee zou zijn dat 'bepaalde' oorspron...Mijn idee zou zijn dat 'bepaalde' oorspronkelijk een "gewone" bijvoeglijke bepaling bij 'stroming' is geweest (in de zin van een 'vastgestelde' stroming), maar dat de combinatie 'een bepaalde' de betekenis van een onbepaald voornaamwoord heeft gekregen (net als 'een zekere' en 'een of andere'; die benoem je eigenlijk ook als een woordsoort).<br /><br />Overigens kun je natuurlijk best twee onafhankelijke bijvoeglijke bepalingen hebben, zoals 'een ronde rode bal' is een bal die rond is en een bal die rood is. Zeker met een komma ligt die interpretatie voor de hand. Anders neem je eerst 'rode' bij 'bal', en het woord 'ronde' bepaalt dan 'rode bal', waarvan 'bal' de kern is. Dan blijft het dus een gewone bijvoeglijke bepaling. Het zou pas een interne bijwoordelijke bepaling worden als 'ronde' alleen 'rode' zou bepalen (bijvoorbeeld als een ronde roodheid iets zou zijn tegenover bijvoorbeeld een vierkante roodheid). <br />Taalprofhttps://www.blogger.com/profile/12667945176269041458noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-12360359435680780902018-09-14T04:44:53.530-07:002018-09-14T04:44:53.530-07:00Bedankt Taalprof, aan dat antwoord heb ik zeker ie...Bedankt Taalprof, aan dat antwoord heb ik zeker iets! Maar het roept ook weer vragen op. Maar beginnen bij het begin. Ik kom weer terug op de zin 'Tot groot genoegen van het publiek wilde de bekende dichter niet tot een bepaalde literaire stroming gerekend worden.' Ik begrijp nu dat 'bepaalde' geen interne bijwoordelijke bepaling bij 'literaire' is. De vraag die bij mij dan rijst, is: wat is het dan? Op basis van de uitleg hierboven en op basis van de betekenis zou ik dan denken dat 'bepaalde' een bijvoeglijke bepaling bij 'stroming' is, maar kan dat wel? Ik heb tot dusverre slechts bijvoeglijke bepalingen gezien die direct aan het bepaalde woord grenzen en hier staat 'literaire' tussen 'bepaalde' en 'stroming'. Zevernoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-12811680300361923842018-09-13T08:23:23.497-07:002018-09-13T08:23:23.497-07:00In het geval van 'een bepaalde literaire strom...In het geval van 'een bepaalde literaire stroming' zou ik denken dat het boek redeneert dat het om 'een bepaalde stroming' gaat die ook nog eens 'literair' is. 'bepaalde' is dus niet ondergeschikt aan 'literaire' (in de zin dat de stroming 'bepaald literair' zou zijn). <br /><br />Bij 'de toenemende internationale spanning' heb je iets soortgelijks. Het gaat om een toenemende spanning die ook nog eens internationaal is, en niet om een spanning die 'toenemend internationaal' is. Een interne bijwoordelijke bepaling wordt zo genoemd omdat hij zelf (intern) een andere bepaling (een bijvoeglijke) bepaald. <br /><br />Kun je hiermee uit de voeten?Taalprofhttps://www.blogger.com/profile/12667945176269041458noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-42102599604510383342018-09-11T07:25:34.980-07:002018-09-11T07:25:34.980-07:00Beste Taalprof,
Tijdens het maken van oefeningen i...Beste Taalprof,<br />Tijdens het maken van oefeningen in het boek 'Praktische cursus zinsontleding' vroeg ik me in bepaalde gevallen af hoe je precies kunt zien wat al dan niet tot een interne/ondergeschikte bijwoordelijke bepaling gerekend wordt.<br />In twee oefenzinnen begreep ik namelijk niet waarom iets niet een interne/ondergeschikte bijwoordelijke bepaling is.<br />De eerste zin was: Tot groot genoegen van het publiek wilde de bekende dichter niet tot een bepaalde literaire stroming gerekend worden. Ik dacht hierbij dat 'bepaalde' een interne/ondergeschikte bijwoordelijke bepaling bij 'literaire' was. Het boek geeft dit antwoord echter niet.<br />De tweede zin was: Als gevolg van de steeds toenemende internationale spanning is Mondriaan in 1938 naar New York verhuisd.<br />Hierbij dacht ik dat 'toenemende' een interne/ondergeschikte bijwoordelijke bepaling bij 'internationale' was. Het boek geeft dit antwoord echter niet. Daarbij vroeg ik me af of 'steeds' ook een interne/ondergeschikte bijwoordelijke bepaling zou kunnen zijn, maar het boek geeft dit antwoord ook niet. Opnieuw weet ik niet precies waarom niet.<br />Is er een methode die uitsluit dat genoemde woorden een interne/ondergeschikte bijwoordelijke bepaling kunnen zijn?Zevernoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-63424579998950275312018-08-18T04:16:39.772-07:002018-08-18T04:16:39.772-07:00Er bestaat wel degelijk een kern, en dat is niet d...Er bestaat wel degelijk een kern, en dat is niet dat het figuurlijk is, maar wel dat de combinatie zich als een werkwoord moet gedragen en één betekenis heeft (waarin de samenstellende delen dus niet los gezien kunnen worden). Dat zou goed onderwijs duidelijk moeten maken. Dat je vervolgens over aparte gevallen kunt discussiëren is geen probleem. Dat is geen worstelen, dat is discussie over wezenlijke kenmerken van de taal. Taalprofhttps://www.blogger.com/profile/12667945176269041458noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-49826522438599236822018-08-14T03:56:03.757-07:002018-08-14T03:56:03.757-07:00U schrijft:
"Als een student iets een werkwo... U schrijft: <br />"Als een student iets een werkwoordelijke uitdrukking noemt 'omdat het duidelijk om iets figuurlijks gaat' heeft hij (of zij) geen goed onderwijs gehad."<br />Tja. HOE moeten we het dan GOED aanleren in het onderwijs? Op dit forum blijkt weer hoe proffen zelf worstelen met wat nu wel of niet een werkwoordelijke uitdrukking is, het daarover oneens zijn, en vooral argumenteren met ik VIND dat, ik ZOU, ik DENK, voor MIJ, MAAR... <br />Een vastomlijnde definitie met algemeen aanvaarde criteria blijkt niet te bestaan, maar leerplannen leggen wel op dat leerlingen dit moeten kennen, herkennen en kunnen benoemen. Leerkrachten moeten zich maar beredderen en PROBEREN de leerlingen een paar vuistregels mee te geven. Bij gebrek aan beter, moeten zij wel een keuze maken uit de vele 'meningen' en er iets 'bruikbaars' uithalen. Daarom hoopte ik hier iets beters te vinden. <br /><br />"Verwarring ontstaat pas," schrijft u, "als u een zeker niveau in zinsontleding hebt bereikt." Volgens mij begint de verwarring al op het allerlaagste niveau, gewoon omdat er blijkbaar geen eensluidende omschrijving bestaat.<br /><br />En toch blijf ik zinsontleding boeiend vinden. Eriknoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-30660161501567123972016-11-15T02:54:31.699-08:002016-11-15T02:54:31.699-08:00Ik snap wat je bedoelt, en het is zeker mogelijk o...Ik snap wat je bedoelt, en het is zeker mogelijk om 'in slaap vallen' als werkwoordelijke uitdrukking te benoemen als je daarmee een handeling wilt benoemen.<br /><br />Echter, het is nog niet zo gemakkelijk om dat handelingsaspect aan te tonen. Je kunt niet zomaar zeggen 'Ik viel opzettelijk in slaap,' dus als het een handeling is, is het een onbewuste handeling. Anderzijds is de overeenkomst met iets als 'uit de gratie vallen' gemakkelijker te leggen, en jij beweert wel dat 'in slaap raken' niet bestaat, maar wel de vormvariant 'in slaap geraken' (zoek maar eens op 'in slaap geraken' op het internet).<br /><br />Ik denk dus dat de argumentatie voor een naamwoordelijk karakter toch sterker is. Nogmaals, ik zie je overwegingen wel, maar die kun je ook loslaten op bijvoorbeeld 'kapper worden,' want dat is in feite ook een bewuste handeling. En daar bestaat geen twijfel of je dat een naamwoordelijk gezegde moet noemen.Taalprofhttps://www.blogger.com/profile/12667945176269041458noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-52818171872769397322016-11-14T21:37:22.965-08:002016-11-14T21:37:22.965-08:00Beste prof. Voor mij is "in slaap vallen&quo...Beste prof. Voor mij is "in slaap vallen" in de eerste plaats werkwoordelijk. Vallen doe je, ook al is het figuurlijk. Het idee dat vallen hier als vervanging voor raken kan worden gezien vind ik erg geforceerd of zelfs onjuist. Bijvoorbeeld in "Het veld raakte bedolven met sneeuw" doet het veld niets, maar in "Hij viel in slaap" deed het onderwerp wel degelijk iets naar mijn mening, anders had men wel gezegd "Hij raakte in slaap". M.a.w. "raken" suggereert geen handeling, "vallen" wel, en dat vind ik doorslaggevend. Het gaat tenslotte niet om wat er precies met het onderwerp gebeurde, maar wat de overdrachtelijke intentie is, en bij "vallen" is de intentie aan te geven dat het onderwerp valt, ergo een actie uitvoerd, zij het figuurlijk.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-91691598328447759342016-11-13T01:15:26.857-08:002016-11-13T01:15:26.857-08:00ik zou graag ook oefeningen hiervan willenik zou graag ook oefeningen hiervan willenAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-87244463207481853912015-02-17T01:49:14.734-08:002015-02-17T01:49:14.734-08:00Ik zou eigenlijk een voorkeur hebben voor een soor...Ik zou eigenlijk een voorkeur hebben voor een soortgelijke ontleding. Ik zie wel dat je hier niet echt het punt kunt maken dat de prijs, als gevolg van het 'in ontvangst nemen,' daarna 'in ontvangst is,' dus misschien zou je moeten besluiten dat in dit geval 'in ontvangst nemen' toch een werkwoordelijke uitdrukking is en bepaling van gesteldheid een brug te ver, maar toch heb ik de indruk dat die resultaatbetekenis in de betekenis van de zin aanwezig is. Taalprofhttps://www.blogger.com/profile/12667945176269041458noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-69651382087940251952015-02-16T08:16:31.803-08:002015-02-16T08:16:31.803-08:00Hoe zou je 'Hij neemt de prijs in ontvangst...Hoe zou je 'Hij neemt de prijs in ontvangst' dan ontleden?Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/13332343409723010022noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-15042581632226716292015-02-16T08:16:23.588-08:002015-02-16T08:16:23.588-08:00Deze reactie is verwijderd door de auteur.Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/13332343409723010022noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-63220396649024728192010-01-20T06:52:00.000-08:002010-01-20T06:52:00.000-08:00@Wouter: Bij 'iemand iets cadeau doen' zou...@Wouter: Bij 'iemand iets cadeau doen' zou ik denken aan een ontleding waarbij 'iemand' meewerkend voorwerp is, 'iets' lijdend voorwerp, en 'cadeau' bepaling van gesteldheid. De betekenis die daarin zit is dat iets een cadeau wordt voor iemand door jouw handelen. 'iets cadeau' vormt een soort 'minizin' met de resultaatbetekenis 'iets wordt een cadeau.' Dergelijke resultaatconstructies komen ook voor bij onovergankelijke werkwoorden, zoals 'hij liep zijn schoenen stuk' of 'hij lachte mij de oren van het hoofd.'<br>De traditionele zinsontleding heeft geen aparte benoeming voor dit soort gevallen. Ze worden eenvoudigweg ontleed als lijdende voorwerpen met resultatieve werkwoordbepaling.<br>taalprofhttp://taalprof.web-log.nlnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-37860955270135923382010-01-20T06:28:40.000-08:002010-01-20T06:28:40.000-08:00Beste Taalprof,Ik zit toch nog met de 'cadeau&...Beste Taalprof,<br>Ik zit toch nog met de 'cadeau'-gevallen. 'Iemand iets cadeau doen': daar is 'cadeau' toch erg onlosmakelijk met 'doen' verbonden, want het doet me niet denken aan 'iemand iets doen' met zomaar een bepaling erbij. Wat is 'cadeau' dan in een normale ontleding voor zinsdeel?<br>'Iets cadeau krijgen' lijkt minder een uitdrukking, omdat je 'cadeau' ook wel weg kunt laten. Maar ook hier vraag ik me af: wat is 'cadeau' voor zinsdeel? Een bepaling van gesteldheid ten gevolge van de handeling misschien?<br>Wouternoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-34177169795247822872009-05-07T03:36:26.000-07:002009-05-07T03:36:26.000-07:00@Kristine: de boodschap is denk ik dat de suggesti...@Kristine: de boodschap is denk ik dat de suggestie die van deze praktische cursus uitgaat, namelijk dat de ontleding van de meeste zinnen van tevoren vaststaat, onjuist is. In werkelijkheid kun je over een heleboel gevallen nog behoorlijk discussiëren. Maar aan de andere kant: dat is maar goed ook, als er niets meer te ontdekken zou zijn bestond er geen taalwetenschap meer!<br>Overigens verder geen kwaad woord over deze cursus hoor! Ik snap het dilemma wel: als je begint met te zeggen dat alles onzeker is, breng je mensen misschien te snel in verwarring. Nu ontstaat die verwarring pas als je een zeker niveau bereikt hebt.<br>taalprofhttp://taalprof.web-log.nlnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-85029313755247812702009-05-06T10:31:10.000-07:002009-05-06T10:31:10.000-07:00Fijn, dan kan dat boek ook op de schroothoop.(nee ...Fijn, dan kan dat boek ook op de schroothoop.<br>(nee hoor!)<br>Mijn grammaticadocent die dit boek gebruikte en waardeerde was het ook wel eens zeer oneens met bepaalde opvattingen die in deze cursus gepresenteerd werden als waarheden.<br>Als student kun je er alleen aardig van in de war raken.<br>Kristinenoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-5485559302837797803.post-209444036489473122009-05-06T09:57:33.000-07:002009-05-06T09:57:33.000-07:00@Kristine: iets kan inderdaad ook andere dingen ve...@Kristine: iets kan inderdaad ook andere dingen verdienen dan 'onze aandacht': 'een betere behandeling,' 'een beter lot,' etc. Ik ben het eens met je twijfels, en ik zou 'aandacht verdienen' ook niet als werkwoordelijke uitdrukking benoemen.<br>taalprofhttp://taalprof.web-log.nlnoreply@blogger.com